martes, 28 de decembro de 2010

Decisión

Vai ser unha noticia de primeira magnitude para o país. Nada até o de agora logrou enfiar con tanto xeito e atino unha decisión desta trascendencia e calado.
E foi lograda mediante un consenso total entre as forzas políticas. Os do paxaro, os da flor e mailos da estrela acadaron un acordo sin precedentes. Ídelo ver axiña en cada aldea, xa que a Orde sae no Diario Oficial hoxe.
Todos os potreros de Galicia van ser recuperados como sedes das Subdelegacións gubernamentais en cada parroquia galega!.
Estarán rexentados polo pedáneo, con rango de funcionario a tercio de xornada, e dotaranse de fax e WiFi, ademáis de auga corrente e aire acondicionado. Non se di nada de que teñan toma de terra, pero vista a boa vontade política, podemos apostar que tamén contarán con ela.
Esta decisión é unha clarísima aposta pola sostibilidade da aldea, ademáis de optimizar  recursos e pór en valor unhas estructuras sociais que estaban a piques de pasar ós museos etnográficos, e -de paso- achegan a Administración ós cidadáns.
De xeito colateral, a ninguén se lle escapa que este paquete de medidas tamén pretende recuperar dous elementos esenciais da arqueoloxía galega: o ladrillo visto e maila uralita.

Foto: Potrero. Futura delegación da Subdelegación do Goberno.

domingo, 19 de decembro de 2010

Buzón

O teléfono non anulou a figura do carteiro como transmisor de emocións e ledicias (agora só carrexa publicidade misturada con recibos bancarios, salpimentados con multas de tráfico e requerimentos fiscais). Persiste a necesidade de construir con fonemas debuxados o que coa voz podería resultar  esdrúxulamente efémero. O epistolar é o que as puntillas son á  lencería fina...Así que naceu o correo electrónico.
Suprimido o carteiro do concerto das emocións, resultaba unha obviedade prescindir dos buzóns.  E nese baipás que puxo en contacto directo ó emisor co receptor, incluiuse un cambio de denominación do recipente externalizado, frío, marelo e anguloso; pasando ó garimoso, cálido e pre-íntimo nome de "bandexiña de entrada".

Foto: Buzón torto. Demasiadas esdrúxulas?

mércores, 15 de decembro de 2010

Cebola

Deixarse levar en demasía polas emocións adoita abocarnos a conflictos de relevancia. O corpo pide certas licencias que a mente debe regular coa sabiduría da experiencia, o tino da razón e maila mesura da oportunidade.
Xa sei que é necesario sair ó recreo; pero resulta moi convinte ter  a información precisa para que a decisión sexa sempre óptima. Porén , sen caer en tópicos, faise imprescindible considerar o tamaño antes de decir que non importa.
Así que nunca se debe dicir aquelo de "contigo pan e cebola", sin saber previamente como vai ser de grande o pan...

Foto: Terra de Antas. Fertilidade contrastada nunha cebola

sábado, 11 de decembro de 2010

Argallar

Non todo está nos libros. Nin as mil maneiras de fritir un ovo, nin a realidade constatable de que un ovo so é posible fritilo dunha maneira...
Algún libro xa da conta de como non todo o colacao é soluble no leite, pero escápaselle que por iso, precisamente, algúns somos do nesquik...
Os libros axudan moito. Amósannos experiencias e ideas que outros tiveron antes, delimitando así a derrega dos pensamentos para evitarnos plaxios mentais. Por moito que as ideas non teñan volume, sí que teñen propietario/a, e para deslindalas faise preciso o rexistro escrito como proba irrefutable da súa etérea consistencia e testemuña perenne da súa existencia.
O factor común que vencella a lectores e a quen escribe, radica precisamente nunha das marabillas que (seica) temos en total exclusiva os humáns: a capacidade para argallar.

Foto: "A cabeza non para"

domingo, 5 de decembro de 2010

Truco

Cando imos conducindo amola moito que o de atrás se  achegue en demasía á nosa traseira. Non hai interés ningún en verlle a faciana polo retrovisor a quen manexa a máquina que esnifa a fumieira do noso tubo de escape.
A cousa cambia radicalmente cando somos nós os que imos detrás. Esta alteración no criterio baséase en motivacións atenuantes que xustifican o noso comportamento en cada situación: en xeneral, pola ansia que nos leva o bo control do tráfico; ou, neste caso concreto, para cerciorarnos de que realmente o taburete precisa unha man de barniz!.

Foto: E seica hai que mirar para as luces de freo. Manda truco!

mércores, 1 de decembro de 2010

Mercados

Nunca os trienios foron garantía de fortaleza para pontes e camiños; nin as marxes aceiradas evitaron intencións suicidas, nin as acotacións ben definidas aseguran o seu cumprimento.
O río marca o seu ritmo e hoxe vai revolto. Non podemos argumentar que estamos en veda, así que compre aceptar que haberá pescadores que saquen tallada. Con todo,  non é tempo de facer tostas para embalsar protestas; antes ó contrario sería boa idea abrir novos caneiros que enxauguen esta voracidade dos mercados troiteiros.
Despois xa decidiremos se facemos os peitorís ou requisamos o dereito á simple contemplación da paisaxe...que valerá cartos!

Foto: Tensións de liquidez no Corgo (Antas de Ulla).